Sergio Marey




Proxectos

Persoais

       Torreiro
       Relembrando a Trini
       Deus te livre
       Teño un caravel no peito
       •
Romería de Jeremías
       • Sorpresa no trigo
       • Viva Luceiro da Alba
       • Todo o mundo é contra min-eh

       • Cruceiro a santa Librada e demáis mártires               disidentes
       
Rural e tradición, un fogar en igualdade
       •
Que é Galiza?
       • Crucifixión
       
Escordadura sentimental
       • Las cartas sobre la mesa,  la memoria del                     Nunca  máis
       
Decreto 79/2010
        Píntame unha paliza
       • Espantallo
       • Luísa
       • Contratempo
       • Vermuth
       • Pestanas Postizas
       • Adeus


Solaina

Galería

      Obscuración dalgún cuerpo planetario
      Rabuñan as voces
      (Corazón) con(suela) que el (mundo) (rueda)
      Una niña con tetas
       •
Una casa a punto de cruz

       •
Fly me to the moon

        Olladas a endometriose
        As 7 e 7
        Rosalía no Barrio
       
Grelería na Solaina
        A Palleira
        Estar pensando na morte da becerra
       • Viesca de reflexión
       
Pluriempleada o muerte
       • Correr e Cantar
       
Streetviewcompostela
        Eólica así Non!
       • Cravos coma toxos
       
O Furancho
        Tradicións 2.cuir
       • Ciclo Colusión
        Feira da bágoa   
       Maquillaxe
       • Ciclo Mexer


Bio →

Contacto 

RABUÑAS AS VOCES


          A mostra estivo en Solaina do 13 de Febreiro ao 18 de Marzo


Nas Pontes (A Coruña) exhumouse no 2007 unha das máis de 2500 fosas comúns de vı́timas do franquismo rexistradas en España. Isto significa que, cada dı́a, pisamos unha terra na que se atopan espallados miles de mortos dende hai décadas. Desgraciadamente, a terra non é o único que os agocha: tamén os soterran todas as polı́ticas de Estado que se sucederon tras o réxime franquista. Erguéndose ası́, sobre estes sucesos, a construción dunha sociedade democrática enferma de amnesia, incapaz de afrontar o seu pasado recente dun xeito diferente ao esquecemento e a negación.

Rabuñan as voces parte de conceptos como a posmemoria, os lugares de memoria ou o espectro derridiano, elabórase unha investigación sobre o crime franquista que tivo lugar nas Barosas no ano 1936, vinculándoo co presente da vila.

A investigación, partindo do local, remata por consolidarse como unha crı́tica da situación a nivel nacional. Como contrapunto, os sentimentos de imposibilidade do dó, trauma e segredismo saen á luz mediante a acción artı́stica nun intento de exorcizar parte destas pantasmas.

O traballo busca dar visibilidade a estes feitos, propoñendo novas aproximacións dende unha perspectiva interdisciplinar. A crenza na capacidade de denuncia e no papel reparador da arte son os eixes promotores do proxecto.