LUÍSA
Tea e ladrillo
130 x 90 x 30
2020
Luísa é unha confrontación de opinións a favore en contra da idealización do matriarcado da cultura galega. Mediante a creación de paredes atravesadas por tecido propio do alivio (etapa posterior aol loito tras unha morte na cultura de Galiza) fago unha denuncia de como a través dos anos se romantizou a situación da muller en Galiza, mais tamén é unha proclama da fuerza da muller galelga, da súa dureza, da confrontación contra o preestrablecido, da súa rebeldía e da importancia da súa figura na nosa cultura.
